شوک واقعی بر دلار با خروج آمریکا از صندوق بین المللی پول
به گزارش بازاری، دلار آمریکا، در سال ۲۰۲۵، بدترین سال خود از سال ۱۹۸۹ را تجربه می کند، چونکه دولت ترامپ، سیاستهای اقتصادی غیرقابل تصوری را عرضه و سرمایه گذاران جهانی را نگران کرده است، اما خروج احتمالی آمریکا از صندوق بین المللی پول، تأثیر کاملا متفاوتی بر دلار خواهد گذاشت.
به گزارش بازاری به نقل از ایسنا، موانع گسترده تجارت جهانی، اتحادهای از هم پاشیده و حملات لفظی شدید به بانک مرکزی آمریکا و سایر نهادهای فدرال، به آن چیزی که بسیاری، ارزش بیش از اندازه پول و دارایی های آمریکا می دانند، صدمه رسانده است.
در این فرایند، شاخص دلار از آغاز سال ۲۰۲۵ تاکنون، ۸.۴ درصد کاسته شده است و ضررهای سنگین وال استریت را برای صندوق های جهانی تشدید کرده است؛ صندوق هایی که بیشتر از یک دهه بازارهای آمریکا را بسمت بالا سوق هدایت کردند.
دلار در مقایسه با سبدی از ارزهای برتر دیگر امسال ۸.۲ درصد کاسته شده است و اگر هیچ چیز دیگری در این مورد دخیل نباشد، عدم قطعیتی عملکرد واشنگتن، جذابیت اوراق خزانه داری آمریکا و دلار را بعنوان پناهگاه های قابل پیشبینی در بحبوحه مشکلات جهانی به شکل جدی کاهش داده است، اما تأثیر خروج صندوق بین المللی پول از دلار، فراتر از اعتماد از دست رفته یا تجدیدنظر در سرمایه گذاری خواهد بود. دلیلش اینست که این اقدام که آشکارا با «پروژه ۲۰۲۵» بحث برانگیز حمایت می شود، به صورت مکانیکی ذخایر دلار در خارج از این کشور را از هم می پاشد.
بسیاری از ناظران در جلسات بهاری صندوق بین المللی پول و بانک جهانی در هفته گذشته، زمانیکه اسکات بسنت، وزیر خزانه داری، صرفاً خواهان اصلاح این نهادهای چندجانبه شد و خروج آمریکا را مطرح نکرد، نفس راحتی کشیدند. اما سند مأموریت رهبری «پروژه ۲۰۲۵» که قبل از انتخابات سال قبل آمریکا توسط بنیاد هریتیج تدوین شده بود، هیچ چیز را در مورد آن چه باید با «واسطه های پرهزینه» صورت گیرد، پنهان نکرد.
در این سند آمده است که وزارت خزانه داری، اهمیت بالای ی در این نهادهای بین المللی ایفا می کند و باید اصلاحات و سیاستهای جدیدی را اعمال نماید. با این وجود، آمریکا باید از بانک جهانی و صندوق بین المللی پول بیرون برود و کمک مالی خویش را به هر دو نهاد قطع کند.
ترامپ بعد از مراسم تحلیف خود در ژانویه، با صدور فرمان اجرایی، بر این ایده تصریح کرد و فصل جدیدی را در مورد عضویت در تمام سازمان های بین المللی بین دولتی گشود که بررسی ۱۸۰ روزه برای عرضه سفارش هایی در مورد این که آیا آمریکا باید از چنین سازمان ها، کنوانسیون ها یا معاهداتی بیرون برود را شروع کرد. این بررسی مقرر است در ماه جولای صورت گیرد.
خروج ترامپ از توافق اقلیمی پاریس، سازمان بهداشت جهانی و خروج موثر از سازمان تجارت جهانی، به وضوح از نیات گسترده تر دولت آمریکا حکایت دارد.
«گل به خودی»
تردید در مورد خروج از صندوق بین المللی پول امکان دارد به مقیاس جدایی مالی احتمالی مربوط باشد؛ جدایی که نتایج شومی برای وضعیت ذخایر جهانی دلار و ارزش آن در مبادلات آزاد خواهد گذاشت.
تد ترومن، معاون سابق وزیر خزانه داری در امور بین الملل، هفته گذشته در سرمقاله ای برای فایننشال تایمز، نتایج مالی عظیم خروج آمریکا از صندوق بین المللی پول را تشریح کرد که به قول وی «گل به خودی قابل توجه» خواهد بود و نقش جهانی دلار را به صورت قابل ملاحظه ای می کاهد.
ترومن اظهار داشت: بخش عمده ای از عملیات صندوق بین المللی پول، به دلار صورت می گیرد و این همان چیزی است که وام گیرندگان دولتیِ تحت فشار، معمولاً به آن نیاز دارند و به دنبال آن هستند و در نتیجه کشورها، ذخایر دلاری خویش را یکی خواهند کرد.
وی استدلال کرد اگر آمریکا دیگر عضو صندوق نباشد، دلار از استفاده این صندوق مستثنی خواهد شد و این سوال را مطرح می کند که کدام ملت می خواهد دارایی هایی را با ارزی نگه دارد که نمی تواند در معاملات صندوق بین المللی پول که توسط کشوری صادر گردیده است که از مسئولیت های مالی بین المللی خود کناره گیری کرده است، استفاده شود؟
خبرگزاری رویترز گزارش کرد، واحد حساب صندوق بین المللی پول، ساختاری از پنج ارز اصلی است و هم اکنون، دلار با ۴۳ درصد، یورو ۲۹ درصد، یوان ۱۲ درصد، ین هشت درصد و پوند استرلینگ هفت درصد، بیشترین میزان را دارند و ذخایر جهانی اغلب حدودا با این معیارها نگهداری می شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب